UZ Gasthuisberg, maart 2017
08:00 uur.
Ik word wakker en ik kijk naar de klok. Die hangt aan de muur tegenover het einde van mijn bed, waar ik hem elke minuut zie.
Maar al sinds ik hier ben vraag ik mij af hoe die klok er werkelijk uitziet.
Gisteren ging mijn redenering zo:
de klok moet een perfecte vierkant zijn, even hoog als breed. Dat weet ik, want wanneer de secondewijzer de 3, 6, 9 of 12 passeert, is die altijd even ver van de opstaande rand die de buitengrenzen van de klok aangeeft.
En diezelfde wijzer draait om een as, die ik goed zie en die niet kan bewegen ten opzichte van die opstaande rand. De wijzer heeft altijd dezelfde lengte. Dus, rekening houdend met al deze feiten, ben ik er redelijk zeker van dat mijn klok wel degelijk een perfecte vierkant moet zijn.
Echter, wanneer ik hem zie, is die minstens twee keer zo breed als hoog. Ik kan, hoezeer ik het ook zou willen, mijn klok niet zien zoals ik weet dat hij in de realiteit moet zijn. Altijd breder is hij dan hoog, en soms, afhankelijk van de stand van de wijzers, verschuift de centrale as wat naar rechts, wat een hele rare indruk geeft.
Ik heb enkele mensen al gevraagd over de vorm van mijn klok. Ze bekeken mij wel een beetje vreemd. Ik geef ze geen ongelijk!
08:00 uur, enkele dagen later.
vanochtend word ik wakker en ik kijk naar de klok, die aan de muur hangt tegenover het einde van mijn bed, waar ik hem elke minuut zie.
Het duurt wel even voordat ik het besef: mijn klok is een perfecte vierkant!
Ik voel de tranen al beginnen.
We gaan vooruit.
Be First to Comment