Over leven met een visuele beperking na een NAH
Vanaf mijn geboorte kampte ik met het syndroom van Duane en een aanzienlijk verminderd gezichtsvermogen. Door me aan te passen kreeg ik het lezen en de dagelijkse activiteiten onder de knie. Niemand wist hoe slecht mijn gezichtsvermogen eigenlijk was tot een onthullend moment op vakantie.
Het Zuidstation in Brussel is een echte doolhof. Ik weet van toen ik nog goed kon zien dat ik heel goed op de borden moest…
Tervuren, juni 2020 Als je mij op straat tegenkomt, zie je iemand die perfect aan het stereotype van een blinde voldoet. Ik gebruik een witte…
Tervuren, mei 2020 Voorafgaand: de reis naar Engeland Ik had niet verwacht dat de Corona maatregelen mij zo zwaar zouden treffen. In januari ben ik…
Vandaag is het de internationale dag van de blindengeleidehond. Als ik dit schrijf ligt Nino, mijn eigenste blindengeleidehond, naast mij te slapen. Alhoewel, niet echt…
Als ik foto’s op Facebook zet, krijg ik steevast de vraag hoe iemand met een visuele beperking toch degelijke foto’s maakt. Ik begrijp het zelf…
Wat je onvermijdelijk ontdekt wanneer je een NAH oploopt is precies hoeveel je hersenen voor je op de achtergrond altijd al deden, zonder dat jij…
Ik zou toch beter naar mijn hond moeten leren luisteren… Tervuren, april 2020 Het is 09:30. Ik sta voor de ontbijttafel. Ik sta hier meer…
Wat volgt is de volledige inhoud van een e-mail aan mijn vrouw. Ik stuurde hem meer dan twee maanden na de beroerte. Gelukkig heb ik…
UZ Pellenberg, juni 2020 Zondagavond, 21:00 uur, terug op mijn kamer in Pellenberg na een lang weekend thuis. Dit was een moeilijk weekend.Hier in het…
