Hallo, ik ben Andy Williamson. Ik kom uit Engeland, en ik woon sinds 1991 in België. Na meer dan 25 jaar dienst als leerkracht levensbeschouwing in Vlaanderen veranderde mijn leven ineens voorgoed. In 2017 kreeg ik een beroerte, een niet aangeboren hersenletsel, waardoor ik nu met een ernstige visuele beperking verder leef. Ik woon in Tervuren, samen met mijn vrouw, twee van onze volwassen kinderen, een kat, een blindengeleidehond en een aquarium vol tropische vissen. Mijn enthousiasme voor het leven en het geschreven woord is gelukkig nog altijd helemaal intact, al maak ik nu gebruik van spraakherkenningssoftware. Ik ben opnieuw beginnen schrijven al in de eerste dagen na mijn beroerte, toen met een balpen in een oud schoolschrift. Sommige van deze berichten werden toen al gedeeld op Facebook, anderen weer niet, en de vraag groeide om er toch iets mee te doen. Ik weet dat ik in de eerste periode na mijn hersenletsel veel op het internet zocht naar mensen met een gelijkaardige ervaring, om erover te lezen en er zo beter met mezelf om te kunnen gaan. In het begin had ik twee redenen om te schrijven. Ik probeerde voor mijzelf uit te puzzelen wat er met mij was gebeurd, en ik wilde ook aan mijn familie en vrienden duidelijk maken dat ik nog altijd mezelf ben. Elke hersenletsel heeft andere gevolgen. Verwacht dus niet dat je alles gaat herkennen. Maar sommige dingen blijven toch herkenbaar voor iedereen, net zoals de nood aan steun en begrip van familie, vrienden en lotgenoten. Vandaar dit blog. Ik hoop dat je er iets aan hebt.
